't Is weer voorbij die mooie zomer. De laatste dagen waren nog behoorlijk heet, maar morgen beginnen school- en gerechtelijk jaar onherroepelijk.

We hebben onszelf opnieuw uitgevonden en mooie herinneringen in ons geheugen opgeslagen: aan leuke ontmoetingen, gezamenlijke avontuurlijke wandelingen, prachtige natuur, heerlijke terrasjes of mooie musea. Het zijn de herinneringen waarvan Bernard Dewulf in de Standaard Magazine nog zei dat ze de zandloper die het leven is trager doen lopen, minstens de indruk geven dat hij daardoor trager loopt. Mijn moeder zei wel eens dat het zonder mooie herinneringen niet mogelijk was om goed oud te worden.

Op drie fronten is het deze zomer niet zo mooi geweest en is vooral gebleken dat meer Europa nodig is. We hebben in vele gevallen meer potentieel dan Amerika en ook een zeer sterke economie, maar we laten ons soms kloppen doordat we de zaken niet op de juiste schaal samen willen doen.

Vooreerst was er de Griekse crisis. De munt- en bankenunie zal ons uiteindelijk drijven naar een Unie waarin grote delen van het budget en de schuld quasi centraal worden beheerd. Tot dan zal elke oplossing van een crisis zoals die van Griekenland tijdelijk zijn. Meer Europa dus.

Vervolgens was er de stroom van politieke vluchtelingen uit het Midden-Oosten. Potentieel een humanitaire ramp. Er is veel te zeggen over hoe de crisis in het Midden-Oosten en Noord-Afrika tot stand is gekomen. Maar de vluchtelingen zijn er, en ze komen naar Europa. En een aantal landen kijken de andere richting uit. Het is duidelijk dat enkel een eensgezinde Europese houding de solidariteit met de vluchtelingen, waar iedereen toch voor gewonnen is, kan waarborgen. Wie hoort dat Duitsland alleen bereid is om 800.000 mensen op te vangen, kan inschatten welke de omvang van de vluchtelingenstroom is. De grote drie (Parijs, Berlijn, Londen) lieten zondag weten dat ze gewonnen zijn voor de oprichting van "hot spots" aan de buitengrenzen. Daar zou Europa de vluchtelingen van de economische migranten kunnen scheiden. Opnieuw meer Europa dus.

Tenslotte de aanslag op de Thalys. Zoals ik al eerder zei, je kan enkel in een politiestaat een nulrisico hebben. Maar het is duidelijk dat de Europese veiligheidsdiensten nog beter zouden kunnen samenwerken, onderling en met Europol. Tenslotte ook hier, meer Europa dus.