Ik riep wel op tot enige fierheid over het eigen bedrijf, want met zelfbeklag en interne verwijten komen we niet ver: een cultuuromslag en meer middelen koop je niet in het warenhuis. Je hebt een plan nodig, zoals het justitieplan, dat je consequent probeert uit te voeren: potpourri 1 over het burgerlijk proces gaat binnenkort naar het parlement, potpourri 2 over het strafrecht en het strafproces, gaat even binnenkort naar de Ministerraad. En ik durf ook nog een beetje geduld vragen, al begrijp ik dat het geduld van sommigen reeds - hopelijk slechts voorlopig - op is. Daarom ga ik zoveel op het terrein, om alle actoren te horen en een hart onder de riem te steken (zie hierna).
Elke week heeft een emotioneel hoogtepunt. Dat was het bezoek aan een receptie ter gelegenheid van 20 jaar engagement als bestuurslid bij vzw 'De Ploeg' van mijn oud-leraar wiskunde Jo Caesar. Hij komt, net als oud-burgemeester Hugo Casaer van Beersel, uit een gezin van 8. Het weerzien op vrijdagavond en de samen opgehaalde herinneringen waren warm en heerlijk.
De week was dus goed, niet moeilijk. De energie om de toekomst voor te bereiden haal ik soms uit mijn vermogen om in het heden het beste uit het verleden op te roepen.
