De angst voor de kiezer

le vendredi 05 novembre 2021 12:38 Opiniestukken

Er zitten kilo’s keien in onze schoenen en onze magen zijn gevuld met bakstenen. Zo lijkt het wel als je het toneel van de mondiale, Europese, Belgische en Vlaamse politiek aanschouwt. Die loden schoenen en volle magen verlammen ons. Het is zoals 90 minuten voetbal waarbij ‘het leer’ niet uit de middencirkel raakt.

De angst voor de kiezer maakt beslissen tot een heikele kwestie, de vrees voor de eigen achterban maakt vooruitgang o zo moeilijk. Beter een ophefmakende tweet met veel likes dan een logische beslissing.

Joe Biden is een uitzondering. Hij doet zijn uiterste best en heeft op zijn leeftijd ook niet zo veel meer te verliezen. Maar zijn Democratische partij is doodsbang voor de kiezer, en dreigt de meest noodzakelijke plannen te verijdelen (sedert het schrijven van dit bericht werd toch een eerste pakket maatregelen over infrastructuur gestemd op 6 november, later die maand volgt een tweede pakket over sociale en klimaatmaatregelen).

Churchill verloor de verkiezingen na de oorlog in 1945. Hij had die oorlog nochtans gewonnen door halsstarrig Hitler te blijven bekampen, vanaf dag één. Churchill won nog wel de verkiezingen in 1950, en werd in 2002 zelfs de absolute nummer 1 in de rangschikking van de 100 grootste Britten aller tijden.

Kiezers stemmen niet over het verleden, maar voor de toekomst. Wie die toekomst geloofwaardig voorspiegelt, maakt goede kans op -kortstondig-succes.

De lange termijn en de geschiedenis hebben echter hun rechten. Al wordt zelfs de geschiedenis geregeld herschreven, op basis van voordien onbekende bronnen, of in het licht van nieuwe waardeoordelen. Churchill’s standbeeld wankelde in 2020, omwille van zijn -dikwijls negatieve- beoordeling van de inwoners van de Britse koloniën.

Churchill heeft van die mogelijke herschrijving geen hinder meer, hij was zelf een schitterend historicus en kende het vak. Bij leven al verdroeg hij -noodgewongen- het negatief oordeel van de kiezer: dat is nu eenmaal democratie, zei hij. De waan van de dag.

Tijdens een oorlog zijn er geen verkiezingen. Gelukkig in het geval van Churchill, voor hem, maar veel meer nog voor ons.