De voorbije weken mocht ik verschillende keren in actualiteitsprogramma’s optreden omdat de actieve ministers er het zwijgen toe moeten doen om te slagen voor het begrotingsexamen. Ik mocht om die reden zelfs onze begrotingsminister Vincent Van Peteghem op een debatavond in zijn thuishaven vervangen (foto hieronder). Vertrouwen vergt zwijgen (zie mijn advies in Terzake 29 september jl.).

In De Zevende Dag van de voorbije zondag was ik te gast bij Michaël Van Droogenbroeck – hij liet tussendoor ook de collega’s Van Quickenborne en Van Hecke aanschuiven (De Zevende Dag is hier te herbekijken). In de Afspraak op Vrijdag van 10 oktober wisselden Hannes Heynderickx, Tinneke Beeckman en ikzelf met Ivan De Vadder van gedachten over de recente actualiteit (De Afspraak is hier te herbekijken).

Eén van de belangrijkste vragen was of premier De Wever ontslag zal nemen op 6 november of niet, en zo ja, of dat ontslag kan helpen om opnieuw maar beter aan zet te komen. Ik vergeleek met de situatie van de regering Dehaene-Van Rompuy in 1992-'93 die schitterend begrotingswerk afleverde en ons de Euro binnenloodste. Mijn pronostiek is dat de premier niet naar de Koning zal moeten gaan om te slagen in zijn forcing en dat, als hij gaat, hij in elk geval zal slagen. Mijn persoonlijke voorkeur zou geweest zijn dat De Wever nu alleen zijn zomerakkoord over pensioenen en arbeidsmarkten zou hebben binnengehaald, en met een groot begrotingsakkoord zou gewacht hebben tot het voorjaar bij de begrotingscontrole over 2025. Op dit eigenste ogenblik had hij dan kunnen volstaan met een lauwe begroting voor 2026 die er zelfs beter uit zou hebben gezien dan die van 2025. Dan was tenminste het zomerakkoord binnen. Maar de premier gaat meteen voor het geheel. The proof of the pudding zal in the eating zijn. Als het niet lukt, kan u in het boek van Quinten Jacobs lezen hoe een staatshervorming de miserie zou kunnen oplossen (foto hieronder).

Een andere vraag ging over de Russische tegoeden bij Euroclear die zouden worden uitgeleend aan Oekraïne. Omdat Euroclear een vereffeningsinstelling is die op onze bodem ligt, moet België hier water en vuur verzoenen. Aan de éne kant moeten we zorgen dat de andere Europese landen de latere terugbetaling van die tegoeden aan Euroclear onvoorwaardelijke mee garanderen als Oekraïne daar dan niet toe in staat zou zijn: het gaat immers over 140 miljard. Aan de andere kant, moeten we Oekraïne steunen, want Zelensky houdt samen met zijn uiterst moedige bevolking de vrijheid en de democratie recht.