Het ‘woei’ hard op oudejaarsavond. Terwijl de wind het vuurwerk verjoeg, bedacht ik dat nieuwjaarsdag het ideale moment zou zijn om blaren te keren. Bij onze ijverige buren zou hij de laatste blaren wegblazen, bij ons zou hij de natte blaren eindelijk drogen.
Mijn uitstelgedrag leverde een stevige taak op, of wat voor zo’n taak kan doorgaan op een dag waarop er gebrek is aan tijdsgebrek.
Ik deed mijn job met aandacht, eerder uitzonderlijk als ik ‘arbeid’. Maar onvermijdelijk begon ik toch weer te denken.
Sommige blaren waren verschrompeld zoals vele zorgen van het voorbije jaar. Ik had er nodeloos of te veel over gepiekerd, en ze hadden zich vanzelf of zonder moeite opgelost.
Andere blaren legden -eens gekeerd- schimmel in de gazon bloot. Aan die zorgen kon opnieuw lucht en zon. Ik begon een lijstje in mijn hoofd aan te leggen van afspraken die ik nog moest nakomen, bezoeken die ik diende af te leggen en telefoons die ik moest beantwoorden. Artikels die ik nog dacht te schrijven. Mensen aan wie ik nog wou laten weten dat ik ze heel graag zie. En vele andere zorgen die ik hier niet kan delen, maar misschien wel kan wegnemen als ik ze goed ver-zorg.
Morgen bedacht ik, zou ik op mijn looppad omgevallen bomen tegenkomen. Dat zijn zorgen die mijn vermogen te boven gaan. Maar die niettemin dringend moeten worden gezaagd. Zoals oorlogen, genocides en klimaatcrisissen.
Terwijl ik de kruiwagen binnen rijd, realiseer ik me dat morgen dezelfde blaren op een andere plaats in de tuin zullen liggen, en andere blaren op dezelfde plaats. En dat, als ik volgend jaar even lui ben, er rond deze tijd opnieuw heel veel blaren in de tuin zullen liggen.
Maar wat is een tuin zonder blaren? Dat boeit niet, zeggen mijn kleinkinderen. En wat is een mens zonder zorgen? U raadt het: die boeit niet.
Verzorg uw zorgen en die van uw naasten met liefde en aandacht in 2025. Zoals ik mijn blaren, of beter nog, als het enigszins kan. Maar indien het zorgen betreft van het type ’zware omgevallen bomen’, help dan waar het kan, op uw plaats, op uw manier, wees empathisch en verontwaardigd, maar laat het uw klein geluk niet teveel verstoren. We leven maar één keer.
#DeWeekvanGeens: Gelukkig nieuwjaar
op 18 januari 2025 12:08 • Nieuwsbrieven