Koen Geens Federaal volksvertegenwoordiger

Vorige zaterdag las ik van Elchardus dat lange termijndenken overroepen wordt (in De Morgen, 15 januari, pagina 23). Minstens electoraal is dit een waarheid als een koe. Wat belangrijk is, is zelden dringend. Dat is nu eenmaal eigen aan de lange termijn. Wat onbelangrijk is, is vaak hoogdringend. Dat is nu eenmaal eigen aan de korte termijn. Wie op lange termijn succesvol wil zijn in de politiek, moet op beide termijnen kunnen inzetten. Lees #DeWeekvanGeens »

Kerst is altijd een nieuw begin. De geboorte van elk kind ontroert zelfs de ziel met het meeste eelt. Het maakt elke persoon van goede wil ontvankelijk voor het edelste wat er is: de onschuld en de schoonheid van mens en natuur. De levenswil en de weerstand van een kind zijn opmerkelijk. Ze staan symbool voor de veerkracht en het geloof van de samenleving in haar eigen toekomst. Lees #DeWeekvanGeens »

De beste stuurlui staan aan wal. Wat ik hierna schrijf, is in dat bewustzijn geschreven. Eén ding weet ik zeker: de bevolking gerust stellen is belangrijk, maar dat doe je niet door scherp voor de wind te varen, wel door te tonen dat je het schip meester bent ondanks de storm, en toegeeft dat je niet weet wat de windkracht morgen zal zijn. Deze pandemie is voor elk land, elke burger, elke politicus, waar ook in de wereld, een absolute nachtmerrie. Lees #DeWeekvanGeens »

Het toneel dat onze klimaatministers opvoeren is een beetje pijnlijk, en dat is een understatement. Wie in Glasgow zou zijn geïnteresseerd aan hun onderlinge verdeeldheid? België heeft in de wereld een heel bescheiden rol te spelen, en wij zijn altijd een zwakke staat geweest. Toch was er een tijd dat ons land een sterke internationale reputatie had, en als bemiddelaar en tussenpersoon geweldige diensten presteerde voor de internationale gemeenschap: het Internationaal Monetair Fonds, de NAVO, de EEG, de EGKS, de EU, steeds lagen Belgen zoals Gutt, Spaak, Martens en Dehaene mee aan de oorsprong. Lees #DeWeekvanGeens »

Sedert altijd loopt Belgïë zijn begrotingsdeficit achterna. Voor iemand die sedert 1973 volgt, verandert er weinig. We doen aan deficit spending. Dat wil zeggen: we maken elk jaar een begroting in on-evenwicht. We doen dat om het onevenwicht in de sociale zekerheid (de pensioenen, de gezondheidszorg…) op te vangen, of om eerst de kosten van de crisis te betalen en dan de groei te kunnen aanmoedigen, of in het allerbeste geval, enkel om de rentelasten van het verleden te kunnen delgen en de investeringen van de toekomst te kunnen doen. Lees #DeWeekvanGeens »

Is there something rotten in the State of Denmark? Het is de vraag die opwelt als men deze dagen de tweets van sommige partijvoorzitters en ministers van de federale regering leest. Men valt elkaar wederzijds aan met een vinnigheid die op zijn minst verrassend is. Lees #DeWeekvanGeens »

Met alle Chinezen, maar niet met den deze. Mijn grootmoeder waarschuwde mij al in 1970 voor het 'gele gevaar'. Het rode boekje herinnert u zich: “de vrede komt uit de loop van een geweer”. In China is een klein decennium geleden een leider opgestaan met trekjes die sterk doen denken aan de voormalige Grote Roerganger. Lees #DeWeekvanGeens »

De moderne mens heeft door de revolutie van wetenschap en techniek zelf een belangrijke evolutie gekend. Het stelt hem voor ongekende uitdagingen, waarover elk voor zich en wij allemaal samen moeten nadenken. Lees #DeWeekvanGeens »

Met mijn 22e nieuwsbrief sinds ik in het Parlement zit gaan we samen de zomer in. Af en toe de dingen loslaten is nuttig, dan gaan ze erna vaak sneller vooruit. Lees #DeWeekvanGeens »

In 1979 werden de eerste rechtstreekse verkiezingen voor een Europees Parlement gehouden. Van professor Jan De Meyer kreeg ik als studentje in oktober 1977 de weinig benijdenswaardige opdracht om het nog niet bestaande Europees verkiezingssysteem in Italië te gaan bestuderen. Want elk van de toen negen EU-landen mocht binnen zekere grenzen zijn eigen kiessysteem bepalen. Wie Italië zegt, weet dat het weinig waarschijnlijk was dat dat systeem al op tafel lag tegen de examens van 1978, deadline voor het indienen van mijn paper bij professor De Meyer. Minister van Binnenlandse Zaken Cossiga (de latere wat eigenaardige president) had gelukkig een voor-voorontwerp opgebiecht aan de "Corriere della sera", en die krant was zo vriendelijk mij dat voorontwerp te telexen. Veldwerk in die tijd was wat ambachtelijker dan vandaag. Lees #DeWeekvanGeens »

Sedert het eerste ministerschap van Leo Tindemans in 1974 sta ik op en ga ik slapen met het lot van ‘mijn’ partij. Soms lig ik er nog wakker van ook, of word ik er althans (te) vroeg van wakker. Als een echte supporter doe ik alles om mijn club te helpen, ik vergeef de trainer en de spelers alles. Vergeten is nog iets anders, maar ik onthoud wel meer nutteloze dingen, zoals het klassement van Rik Van Looy en Eddy Merckx. Lees #DeWeekvanGeens »

Het is na een dag of 11, net voor Pinksteren, tot een staakt-het-vuren gekomen in en rond Jeruzalem en in de Gaza-strook. Ik durf niet denken dat het nakende Pinksterfeest een verschil heeft gemaakt. Het Islamitische Suikerfeest en het Joodse Wekenfeest zijn immers al eerder in mei gepasseerd. Lees #DeWeekvanGeens »