Met Dany Verstraeten verdwijnt één van de beste anchors ooit van het scherm. Hij ‘maakte’ VTM sedert de beginjaren tot een frisse nieuwszender die een ernstige concurrent werd voor de VRT en in het dagelijks gevecht om primeurs niet zelden het voortouw nam.
Dany begon bij de VRT, rond 1979, een jaar of tien voor VTM van start ging. Hij was en bleef een pupil van de legendarische Jan Schoukens. Vaak wordt Dany in één adem vernoemd met leeftijdsgenote Martine Tanghe die onlangs overleed (facebook 23 juli 2023): hun carrière verliep opmerkelijk gelijk. Ze waren ook sterk aan elkaar gewaagd: een ooit afgenomen tevredenheidsenquête bij de kijkers gaf hen een -op een tiende procentje na - dezelfde quotering. Zoals echte ‘groten’ verstonden ze elkaar uitstekend. Het tekent Dany dat hij in zijn zopas verschenen afscheidsboek ‘Verankerd’ (Ertsberg) met veel warmte schrijft over de dubbelinterviews die Martine en hij gaven.
Dany neemt de kijker au sérieux, dat zie je zo. Je voelt je ook meteen thuis in ‘zijn’ huiskamer want met zijn lachende ogen en zachte stem is hij levend aanwezig in ‘jouw’ huiskamer. Als een bericht door Dany wordt voorgelezen, krijgt het een stempel van geloofwaardigheid die de kijker niet meer in twijfel trekt. Een vakman van de bovenste plank die het ambacht volkomen beheerst, maar erg geïnteresseerd blijft in het nieuws en de mensen op zich. Warme mens en beheerste professional in één persoon verenigd.
Elke persoon die Dany interviewt krijgt datzelfde rustig gevoel dat ook de kijker overvalt. Dany stelt je onmiddellijk op je gemak. Zodat je preciezer en rustiger kan antwoorden op zijn vragen. Geen tijdsdruk. Hij neemt er begrijpend akte van dat je niet meer kan zeggen dan je zegt, hij dringt niet nodeloos aan. De kijker kan zelf oordelen, Dany veroordeelt niet. Slechts een kleine ‘priemende’ beweging van zijn ogen, althans zo voel ik het aan, maakt een enkele keer duidelijk wat Dany er zelf van denkt.
Discreet en joviaal, waar-achtig en standvastig, betrokken op het onderwerp maar met voldoende afstand ten aanzien van de persoon die erover wordt geïnterviewd. Het zijn zeldzame gaven. Grote stressbestendigheid daarbovenop. Voor nooduitzendingen, onverwachte nieuwsfeiten, oorlogsverslaggeving vanuit de studio en ‘instantané’ verkiezingsinterviews, één adres: Dany, schijnbaar onbewogen, nooit paniekerig.
Zijn boek werd maandagavond in Antwerpen voorgesteld aan zijn collega’s. Die hem als coach en als mens op handen dragen. Dat bleek uit de voorafgaande uitzendingen die VTM diezelfde maandagavond voor Dany in de ether bracht: eerst de door hemzelf gepresenteerde nieuwsuitzending om 19u, vervolgens de aan Dany gewijde feestelijke documentaire – ‘Dank u, Dany’ – om 20u. Een uit de aard wat gejaagde nieuwsredactie, wanneer fijne mensen haar leiden, kan een erg warme omgeving zijn. De zondagmiddag op de nieuwsredactie VTM toekomen voor het politiek middaginterview door Dany is één van de mooiste herinneringen die ik zorgvuldig zal bewaren. Omwille van het voorpraatje met hem nog meer dan omwille van het interview zelf.
In zijn boek verhaalt Dany in grote lijnen over zijn carrière, met de klemtoon op de snelle evolutie van de technische, politieke en mediatieke omgeving. Met boeiende anekdotes die met Brits onderkoelde humor worden opgedist. En met het kwaliteitsmerk dat Dany zo typeert: rustige, ongedwongen en bescheiden vastberadenheid.
Meer zeg ik niet over het vlotte boek, dan dat ik u de lezing sterk kan aanbevelen, en het zelf in één ruk uitlas. Er staan ook erg fijne foto’s in.
Zo veel dank voor wie je bent en blijft, Dany. En voor de rust die je me telkens gaf. Tot heel binnenkort.