Het voorbije jaar was 365 dagen lang. Elk van die dagen, heb ik geprobeerd mijn ministerambt zo goed mogelijk te verrichten. De dagen waren lang, maar voor mij leken ze te kort. Onvermijdelijk, beste meters en peters, heb ik u, mijn directe omgeving, te weinig van mijn tijd gegeven, en ben ik dikwijls kortaf geweest om het te doen vooruit gaan. Ik hoopte dat u dat van mij zou verdragen, omdat elke van mijn taken die dag geen enkel uitstel verdroeg, of omdat mijn afwezigheid elders, waar ik ook diende te zijn, niet kon worden verontschuldigd. Het zal voor u, beste meters en peters, maar een magere troost zijn dat het nieuwe jaar 366 dagen telt. U weet dat ik onverbeterbaar ben. Maar ik blijf niettemin hopen dat uw reeds zo op de proef gesteld geduld zal blijven duren. U mag blijvend rekenen op mijn speciaal voor u bestemde korte berichtjes en kleine vertellinkjes, die u kan lezen voor het slapen gaan, of die u bijzonder toelachen als u een wat vreemde speciaal voor u bedoelde zin in een gesproken of geschreven interview opmerkt. Die 366e dag bied ik u niettemin graag aan, niet op 29 februari, maar op het moment dat er meer kans is dat de zon schijnt. Laat ons de langste dag maar nemen, zondag 21 juni, en hem laten uitmonden in een schier eindeloze midzomernacht. U hoort er nog van, in een volgende nieuwsbrief. Ik hoop dat U zal komen, want U allemaal individueel bezoeken, daarvoor heb ik in 2015 nog geen tijd.