“Eindelijk mogen ook wij wat voor andere ouders zo gewoon is” (Pleegouders)

op 16 maart 2016 15:07 DE STANDAARD

Het heeft twintig jaar geduurd, maar het ziet ernaar uit dat pleegouders vandaag een echt statuut krijgen. De meerderheidspartijen hebben een akkoord bereikt en dat zou vandaag in het parlement een eerste keer worden goedgekeurd.

Geen dag te vroeg, volgens Krista Krekelberg. Samen met haar man zorgt ze op dit moment voor vijf pleegkinderen. Allemaal kinderen met een beperking - een bewuste keuze. “De discussies over medische ingrepen hebben ons al veel onnodige stress bezorgd”, zegt ze. “Voor een openhartoperatie van ons zoontje kregen we geen medewerking van de biologische ouders. Omdat het levensbedreigend was, moesten de artsen een noodprocedure opstarten om toch te kunnen opereren.” Ook voor minder dringende ingrepen, zoals buisjes in de oren, moesten ze via de jeugdrechter passeren.

“Pure kafka”

Als het wetsvoorstel definitief wordt goedgekeurd, komt daar een eind aan. Net als aan de discussies over bijvoorbeeld de keuze van het schoolnet, de haarsnit en de vakanties. “Het kostte ons telkens uren om een vakantie aan te vragen”, zegt Krista. “Want naar het buitenland gaan, was een probleem. Je zou toch denken: hoe langer het kind bij jou is, hoe meer rechten? In Vlaanderen is dat niet het geval. Soms is het pure kafka.”

De nieuwe wet moet een einde maken aan die wantoestanden. Toch vreest ­Krista dat het verbeterde statuut niet ver genoeg gaat. “Pleegouders kunnen nog altijd geen aanspraak maken op ouderschapsverlof. Terwijl die tien dagen echt wel nodig zijn om alles te regelen: de kinderkamer, met bedje, een Maxi-Cosi, babyvoeding, noem maar op.” Krista zucht. “Hoe lang je ook zorgt voor de kinderen, je blijft op de tweede plaats komen. Nog steeds worden we aanzien als een soort vrijwilligers. Daar kunnen we echt ziek van zijn.”

Ondanks alle beperkingen zou ze het iedereen wel aanraden om pleegouder te worden. “Het is ongelooflijk wat je van die kinderen terugkrijgt. Voor die stralende lach op hun gezichtjes doe je het. Ook de gedachte dat we ze uit een instelling kunnen houden, geeft ons enorm veel voldoening. Maar voor alle moeite en tijd die we erin steken, zouden we van de overheid nog meer terug moeten krijgen.”

Na de goedkeuring door de commissie-Justitie vandaag zou het statuut na de paasvakantie in de Kamer goedgekeurd worden. Dan kan het definitief worden.