Koen Geens heeft het allemaal: de brains, het vleugje ironie, de discretie en de gave om het goed uit te leggen. En hij is een goede tsjeef, die 'enerzijds-anderzijds' recht kan praten wat krom is, en overal mee weg geraakt. De advocaat die Koen Geens in al zijn vezels is, is in de Wetstraat nooit ver weg. Al moet hij wel opletten voor overdrijving. De btw-verlaging op elektriciteit 'contra-intuïtief' noemen. Of het hebben over de fatitieke' begrotingsdrempel van 3 procent. Of zeggen dat de verkoop van Fortis 'sub rosa' verliep. Ja, dat zal wel. Misschien is het wel de bedoeling om met een 'Geensiaanse newspeak' de zaken wat onbegrijpelijk te maken. Want wat dan overblijft, is dat hij betrouwbaar overkomt. Hij straalt een goedehuisvadergevoel uit, wat hem sympathiek maakt in de huiskamer.
Als gewezen kabinetschef van Kris Peeters kwam hij niet geheel onbeslagen op het ijs, toen hij een half jaar geleden zijn entree maakte in de Wetstraat, als opvolger van een moegetergde Steven Vanackere. Toch betaalde Geens leergeld. Zijn charme was dat hij zei wat hij dacht, maar het was ook zijn achilleshiel. Toen hij na een zoveelste Europese top over de zoveelste bankencrisis een 'Dijsselbloemetje' deed en verklaarde dat spaarders mee zullen moeten opdraaien als nog eens een bank over de kop dreigt te gaan, was het paniek. Niet het minst in zijn eigen CD&V, die tijdens de hele bankencrisis altijd heeft verzekerd dat de spaarders geen cent zouden verliezen. Kwestie van een bankrun te voorkomen. En dat gooide Geens plots te grabbel.
Het zal hem niet meer overkomen. Geens zegt niet meer wat hij denkt, maar wat hij moet zeggen. De advocaat in hem maakt dat hij dat met grote overtuiging doet, waardoor het voortdurend raden is of Geens zelf ook echt gelooft wat hij zegt. Daar schuilt ook weer een gevaar in, want ondertussen lijkt Geens alle slechte nieuws te willen relativeren en verbloemen. Dan dreig je al snel voor schut te staan, zoals bijvoorbeeld toen hij de impact van het faillissement van Detroit op Dexia probeerde te minimaliseren, terwijl de cijfers er niet om logen. En als er weer eens kritiek is op het begrotingswerk, dan zet Geens zijn roze bril op, waardoor alles rozengeur en maneschijn lijkt. Als Geens geloofwaardig wil blijven, mag het geen goednieuwsshow worden.
En dat is nu net zijn sterkte. Hij is een van de weinigen in de politiek aan wie de man in de straat zijn geld zou durven toe te vertrouwen. Geens is slim, op het gevaarlijke af. Dat bewees hij al enkele keren in begrotingsbesprekingen. Als zakenadvocaat kent hij als geen ander de fiscale achterdeurtjes waarlangs ondernemers passeren. De liquidatiebonus was zo'n poortje dat wagenwijd openstond voor ondernemers om hun opgebouwde winsten fiscaal vriendelijk uit hun onderneming te halen. Toen de regering weer eens een begrotingsgat moest dichten, kwam Geens met het ingenieuze voorstel om het achterdeurtje nog even open te laten staan, om het dan eind volgend jaar te sluiten. Ondernemers zouden dan nog snel door het deurtje willen gaan, waardoor extra begrotingsinkomsten te verwachten vallen. Die voorspelling kwam uit, het succes is zelfs zo groot dat notarissen niet meer kunnen volgen. Geens besliste afgelopen week om de ondernemers nog wat meer respijt te geven. Ondertussen zitten de liberalen met de gebakken peren. Want hun publiek, de ondernemers, zijn boos, heel erg boos dat de liberalen de liquidatiebonus hebben laten passeren in de regering. Ze worden immers rechtstreeks in hun portemonnee getroffen. De N-VA heeft ervan geprofiteerd om alle boze ondernemers, via een sectorale direct mailing, achter haar banier te verzamelen om samen een klacht in te dienen bij het Grondwettelijk Hof tegen de regeringsbeslissing over de liquidatiebonus.
Geens is in amper negen maanden tijd uitgegroeid tot een vaste waarde bij CD&V. Tot een van de boegbeelden. In 2014 trekt hij de federale lijst in Vlaams-Brabant. De partij hoopt dat Geens een echt stemmenkanon zal zijn. Koen Geens heeft de gave van het woord. Als advocaat kan hij overtuigend recht praten wat krom is, wat hem als politicus goed van pas komt. Als gewezen zakenadvocaat kent hij de achterpoortjes in de fiscaliteit als geen ander. Als politicus doet hij daar nu zijn voordeel mee. In het begin zei Koen Geens nog wat hij dacht. Nu is het 'enerzijds, anderzijds' geworden, zoals het hoort voor een goede tsjeef. Koen Geens geeft het gevoel een goede huisvader te zijn, aan wie de man in de Dorps- straat zijn centen zou durven toe te vertrouwen.
WIM VAN DE VELDEN