Koen Geens Federaal volksvertegenwoordiger

Koen Geens (CD&V): Mijnheer de minister, ik neem het woord over de kwestie, omdat het niet goed zou zijn mij te verstoppen wanneer het gaat over een materie die ons sinds 2016 na aan het hart ligt.

Vraag van Koen Geens aan Vincent Van Quickenborne (VEM Justitie en Noordzee) over "Bewindvoering"

Vraag van Koen Geens aan Vincent Van Quickenborne (VEM Justitie en Noordzee) over "De bewaarplicht van de telecomoperatoren en het arrest van het Grondwettelijk Hof"

Vraag van Koen Geens aan Alexander De Croo (eerste minister) over "De begroting en het IMF"

Mevrouw de voorzitster, mevrouw Schlitz, ik spreek tot u als plaatsvervangend minister van Justitie. Neem dus niet persoonlijk wat ik ga vertellen. Ik weet dat u een ondankbare taak hebt. Ik zal proberen zo vriendelijk mogelijk te zijn, zoals altijd overigens.

Koen Geens (CD&V): Mevrouw de staatssecretaris, mijnheer de minister, een slordige vijftig jaar geleden was ik 13 jaar. Ik was toen aanwezig op het kleinkunstfestival Nekka in het Sportpaleis in Antwerpen. Daar trad de genaamde Will Ferdy op, die het gewaagd had zich in de week voordien op televisie te outen als homoseksueel.

Mijnheer de eerste minister, voor zover dat mogelijk is bij een lid van het mannelijk geslacht, was ik gisteren zo blij dat het kind opsprong in mijn schoot. Ik kreeg een brief van u waarin stond dat u het vaderschap zou opnemen van de pandemiewet die de minister van Binnenlandse Zaken begin januari had aangekondigd.

Koen Geens (CD&V): Mijnheer de minister, de Nederlandse misdaadjournalist Peter de Vries vecht nog steeds voor zijn leven, nadat hij dinsdagavond van vorige week op klaarlichte dag neergeschoten werd. De man was al herhaaldelijk bedreigd en zijn huis werd wel eens bewaakt, maar die bewaking stuurde hij zelf weg, omdat de kinderen van de buren anders niet meer buiten durfden te spelen. Aan aangiftes van bedreigingen besteedde hij geen tijd meer.

Ik parafraseer, mijnheer de vice-premier, aan het einde van mijn betoog, de welgemeende woorden van Willem Elsschot aan het adres van degene die roeping had om zijn familiale opvolger te worden: «Ik twijfel er niet aan gij veel zult nalaten van wat ik verkeerd heb gedaan, en veel zult doen van wat ik verkeerdelijk heb nagelaten.» Ik wens u uit de grond van mijn hart alle succes.